Jaa ik ben het!

Heel consequent ben ik niet met schrijven, helaas. Goed even een snelle update dus:

Ik ben inmiddels weer twee keer verhuisd, en het ligt in de lijn der verwachting dat ik hier mag blijven wonen tot 10 juli. Dit mede door de problemen die eerder plaatsvonden.

Daarnaast zijn helaas mijn telefoon en portemonnee gestolen, los van elkaar. Het is in de lokale bus gebeurd en ik snap er werkelijk waar nog steeds niks van omdat ik zo alert was. Naja oke met die telefoon was ik niet echt aan het opletten maar, daarna ben ik uiterst zorgvuldig geweest. Het probleem was dat ik hier nu al een tijdje woon, en dan toch wat laks werd. Ik voel me er thuis, ik weet waar ik heen moet etc. En dan juist.

Na de tweede keer (portemonnee) was ik toch verre van vrolijk, dus belde ik Pilar (mijn baas) in tranen op. Ze heeft me meegenomen naar haar familie, waar me maar liefst 4x door verschillende personen werd verteld dat Cusco zo gevaarlijk was en dat ik moest opletten en 3 bordjes met eten voorgeschoteld. (CAVIA) Lief bedoeld. Daarna met de halve fam naar de toeristen politie, welke overigens zo corrupt als de pest is. Maar goed ik heb mijn papieren voor de verzekering. Zonder de hulp was het niet gelukt vrees ik.

Verder gaat het goed! Ik heb leuk werk, leuke collega's die ik ook buiten werktijd af en toe zie, en doe leuke dingen. Niet dat er veel tijd overblijft. Want ik werk 8 uur per dag 5,5 dag per week. Best heftig soms voor een luie student.

Ik denk dat ik inmiddels al een stuk of 150 mensen heb ontmoet in de hostels waar ik verblijf. Dat is oprecht leuk om te zien wat er allemaal niet voor soort mens bestaat, maar soms ook vermoeiend. Het leven is een groot feest voor de meeste reizigers en voor mij is dat zeker ook zo!, maar ik heb wel iets waar ik verantwoordelijkheid voor moet nemen. Ja, soms is dat lastig, maar hey, neemt niet weg dat ik geen leuke dingen doe.

Zo ga ik zondag bungee jumpen. HELL NO. Maar ik had al even op gezocht, de kans dat het fout gaat is 1 op 100 000, komt wel goed.

Ik krijg elke ochtend een kopje (shitty) koffie voorgeschoteld en een broodje van de moeder van Pilar, hardstikke lief. Kleine dingen die je thuis laten voelen en waardeerd.

Het enigste wat ik echt moeilijk vind soms, is dat iedereen je zo aankijkt van 'oh dat is zo'n rijke europeaan'. Vooral die vrouwen spugen nog net niet in je gezicht, naja niet allemaal hoor. Jaloers? Ik weet het niet. Ik denk dan, ik werk ook hard hoor!!

Ik kan niet wachten om lekker, net als iedereen, VRIJ te zijn en door te reizen. Het plan is om naar Ecuador te gaan voor 3-4 weekjes en dan weer terug naar Peru om met de rest van de fam te reizen. ZIN IN

Liefs, kees